แฟนเก่า Ver.1

สืบเนื่องจากอีเมลล์ฉบับหนึ่งที่ได้รับ
เคยคิดไว้หลายครั้งแล้วว่าอยากจะอัพไดอารี่เรื่องแฟนเก่าเก็บไว้
มัวแต่ยุ่งๆเลยลืมทุกที แต่หลังจากอ่านอีเมลล์ฉบับเมื่อเช้า
เลยคิดว่าได้ฤกษ์สักที
ที่อยากอัพเรื่องแฟนเก่าเก็บไว้ก็เพราะว่า
ทุกๆเรื่องราวต่างล้วนหล่อหลอมความเป็นเราในวันนี้
และทุกๆเรื่องราวล้วนเป็นความทรงจำที่ดี
เริ่มต้นเลยแล้วกันนะ
เราเป็นคนที่มีแฟนน้อยมาก(แฟนแบบจริงๆจังๆอ่ะนะ)
หลังจากที่นั่งนับนิ้วมือ+นิ้วเท้าแล้ว
ได้เบ็ดเสร็จ”2คน”
คนแรกเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนชื่อน้อง”ปุ๋ย”
เรารู้จักกับปุ๋ยตอนเราอยู่ม.4แต่ปุ๋ยอยู่ม.3(เลี้ยงเด็กว่างั้นเถอะ)
รู้จักกันได้เพราะเล่น”โอน้อยออก”กัน(ปันยาอ่อนได้อีก)
ปุ๋ยอยู่โรงเรียนมา3ปี เราอยู่โรงเรียนมา4ปี ไม่เคยเห็นหน้ากัน
ที่รู้จักกันเพราะโอน้อยออก คาดว่าเป็นเพราะพรหมลิขิต(เหรอ?)
สมัยก่อนปุ๋ยเป็นเด็กหมวยๆใส่แว่นสีแดง
ทั้งโรงเรียนก็จะเรียกปุ๋ยว่า”ทอมแว่นแดง”
มีชื่อเสียงมากในเวปโรงเรียน ขึ้นชื่อเรื่องความหน้าม่อและเจ้าชู้
ส่วนเราเป็นผู้หญิงธรรมดา อ้วน ขาว ใส่เหล็กดัดฟัน ทำตัวผิดระเบียบ
ที่อยู่ในกลุ่มเด็กที่ไม่ค่อยตั้งใจเรียน และชอบมีเรื่องให้อาจารย์ปวดหัวได้ทุกวัน
ปุ๋ยเป็นคนขี้สงสัย ส่วนเราเป็นพวกชอบอธิบาย
เมื่อเด็กขี้สงสัยกับป้าที่ชอบอธิบายมาเจอกัน
นิยายรัก ณ รั้วจิงกะเบล ก็ได้วิบัติขึ้นมา
ระหว่างที่โรงเรียนมีกิจกรรมการนับโต๊ะเรียนเกิดขึ้น
(มันเป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์เหรอ?)
ปุ๋ยได้มานับโต๊ะเรียนในห้องเรียนที่เรานั่งอยู่
เราด้วยความคะนองแบบไม่ได้คิดอะไร
ก็เสร่อไปถามปุ๋ยว่า”น้องๆน้องแว่นแดงมีเบอร์ป่ะ?”
เด็กแว่นแดงก็รีบบอกทันควันว่า ”081-xxxxxxx”ซึ่งมันมาสารภาพตอนหลังว่า
ที่ให้เบอร์เพราะอยากให้สอนเล่นโอน้อยออก(กำ)
เนื่องจากปุ๋ยมีร้านขายของอยู่ที่ท่าเรือศิริราช
เรากับปุ๋ยจึงได้เจอกันทุกเย็น(เพราะเราต้องข้ามเรือไปเรียนพิเศษที่ฝั่งพระนคร)
เจอกันทุกๆวันเข้าก็เริ่มโทรคุยกัน คุยกันไปสักพัก
ปุ๋ยก็มาสารภาพว่าปุ๋ยมีแฟนแล้วเพิ่งคบกันก่อนที่จะเจอเราประมาณอาทิตย์นึง
เราก็ไม่ได้อะไร ก็เฉยๆคุยๆกันไปแบบพี่น้อง
แต่พอหลายๆเดือนเข้า เราก็รู้ได้ว่าความรู้สึกมันแปลกๆไป
เราเริ่มหงุดหงิดที่เห็นปุ๋ยเหนคนอื่นสำคัญกว่าเรา
และแฟนปุ๋ยกับปุ๋ยจะดูเหมือนว่าไม่รู้จักกัน ไม่เคยคุยกันในโรงเรียน
จะมีแต่เพื่อนในกลุ่มของแต่ละฝ่ายเท่านั้นที่รู้ว่าสองคนนี้คบกัน
ส่วนคนอื่นๆในโรงเรียนก็คิดว่าเรากับปุ๋ย จีบๆกันอยู่(โรงเรียนมันเล็ก)
พอเข้าเทอมสองก็จะเข้าช่วงวาเลนไทน์
ในวันที่13ก.พ ปุ๋ยชวนเราไปซื้อตุ๊กตาให้คนพิเศษ(มันบอกอย่างนั้น)
เราก็ไปด้วยความไม่เต็มใจ ก็แหงหล่ะ
ชวนไปซื้อตุ๊กตาให้คนพิเศษ
ในใจก็แบบ”ชวนกุเพื่อ?”
รู้บ้างไม๊?ว่ากุไม่ค่อยบริสุทธิ์ใจเท่าไหร่
เดินๆอยู่ในคิคูย่าก็แบบตะบี้ตะบันเดินเลือกมันไป
ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ ก็เค้าไม่ได้ซื้อให้เรานี่หว่า
จนแล้วจนเล่าเราก็ไปถูกใจตุ๊กตาลิงอยู่ตัวหนึ่ง
เราเลยบอกว่า”เอาตัวนี้แหละปุ๋ย”
“เพราะหน้ามันเหมือนปุ๋ยเปี้ยบเลย จะได้เป็นตัวแทนปุ๋ยไง”
พูดไปทั้งที่ใจร้องไห้กระซิกๆ (เน่าๆ)
พอซื้อเสร็จระหว่างที่รอจะข้ามถนนหน้าคิคูย่า
ปุ๋ยก็ยื่นถุงตุ๊กตาลิงให้เรา พร้อมกับพูดว่า
“อ่ะให้ สำหรับคนพิเศษของเรา”
กรี๊ด!!!!! อิชั้นบ่อน้ำตาแตกมันตรงหน้าถนนคิคูย่าในเครื่องแบบนักเรียนนั่นแหละ
โห...เซอร์ไพรส์แรงเวอร์ๆอ่ะ
และตุ๊กตาตัวนั้นคือจุดเริ่มต้นของคำว่า”แฟนคนแรก”
แต่หลังจากวันนั้นปุ๋ยก็ยังไม่สามารถเลิกกับแฟนได้
เพราะผุ้หญิงคนนั้นไม่ได้ผิดอะไร ไม่มีเหตุผลในการที่จะบอกเลิก
ส่วนเราก็เป็น”แฟนเก็บอยู่แบบเจ็บๆอย่างคนเป็นน้อย”
เราไม่เคยบังคับให้ปุ๋ยไปเลิกกับคนนั้นเพราะรู้ว่าเรามาทีหลัง
(สมัยนั้นนางเอกค่อดๆ)
ปุ๋ยมาอยุ่กับเราทุกเย็น โทรคุยกับเราทุกคืน
ตอนเช้าก็ไปโรงเรียนพร้อมเรา เสาร์ อาทิตย์ก็ไปเที่ยวสยามด้วยกัน
แต่ปุ๋ยก็ยังไม่สามารถเลิกกับผู้หญิงที่ไม่ผิดอะไรคนนั้นได้
เรากินข้าวแทนน้ำตาอยู่เป็นสิบๆเดือน
จากหนัก70กว่าโลก็ลดเหลือ60โล
จนถึงวันที่เราถึงที่สุด คือคืนวันปีใหม่
ปุ๋ยถามเราว่าอยากได้อะไรเป็นของขวัญปีใหม่
เราเลยบอกกับปุ๋ยว่าเราอยากได้ในสิ่งที่ปุ๋ยให้ไม่ได้
คือ “เราอยากให้ปุ๋ยไปเลิกกับแฟนซะ”
“เราไม่อยากอยู่แบบทุกวันนี้”
“เราทนกับสภาพแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว”
“ถ้าปุ๋ยไม่เลิกกับแฟนปุ๋ย ภายในหนึ่งอาทิตย์ เราจบกัน”
“ไม่ต้องโทรหา ไม่ต้องมาอยู่ด้วยกันอีกแล้ว”
“ได้โปรด..ถ้าไม่เลิกกับเค้าก็ปล่อยเราไปสะที”ร้องไห้ข้ามปีกันไปเลยทีเดียว
พอวันรุ่งขึ้นซึ่งที่โรงเรียนจัดงานปีใหม่
ปุ๋ยจูงมือเราไปที่สนามบาสที่แฟนปุ๋ยนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน
พอเรากับปุ๋ยเดินไปถึง
แฟนปุ๋ยก็ยื่นกล่องช็อคโกแล็ตฟอร์เรโร่รูปหัวใจอันใหญ่ให้ปุ๋ย
ปุ๋ยเอื้อมมือไปรับกล่องช็อคโกแล็ตแล้วพูดขึ้นมาว่า
“ต่อไปนี้เราเลิกกันเถอะ เป็นพี่น้องกันดีกว่านะ”
“เพราะเรารักพี่มัด”
“นับจากวันนี้ไปเราจะคบกับพี่มัด”ในนาทีนั้นเราช็อค หน้าเอ๋อไปเลย
เพราะเราไม่เคยคิดให้ปุ๋ยใช้วิธีที่รุนแรงเท่านี้
แต่ก็นะ ถ้าปุ๋ยไม่ทำแบบนี้เราก็จบเหมือนกัน
หลังจากนาทีนั้น เราก็เป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโรงเรียน
เพราะปุ๋ยตามใจ เอาใจ และเข้าใจเรามากๆ
ทุกเทศกาล ทุกวันครบรอบ เรามักจะได้ทุกสิ่งที่เราอยากได้จากปุ๋ยเสมอๆ
กระเป๋าแบรนด์เนม ช่อดอกไม้ ตุ๊กตา โทรศัพท์มือถือ
เดินสยามทุกเย็น ถ่ายรูปสตูฯทุกอาทิตย์
กินทุกร้านที่เราอยากกิน ซื้อรองเท้าอาทิตย์ละ10คู่
จนเราเป็นดี้ที่น่าอิจฉาที่สุดในรั้วจิงกะเบล
แต่ก็เพราะความน่าอิจฉานั่นแหละ
ที่เป็นสาเหตุให้เราต้องเลิกกัน
เพื่อนในกลุ่มห่างๆของเราจีบปุ๋ย
ซึ่งปุ๋ยบอกเราว่าปุ๋ยไม่ได้เล่นด้วย
แต่ปุ๋ยก็ไม่ได้ปฎิเสธ
แม้ปุ๋ยกับเพื่อนคนนั้นจะไม่ได้มีอะไรต่อกัน
แต่เราเคยเจ็บ เคยรอปุ๋ยมาเป็นปี
จะให้เราต้องทนกับคนที่จงใจจะแย่งแฟนเรา
และแฟนเราก็ไม่ปฎิเสธไมตรีนั้น”เราคงทนไม่ได้”วันนึงเมื่อปุ๋ยมาสารภาพว่าเพื่อนเราคนนั้นมาขอคบ
แต่ปุ๋ยไม่ได้คบด้วย ซึ่งเรื่องนี้พ้นมาเป็นเดือนๆแล้ว
เราจึงระเบิดแบบเงียบๆ
วันที่เรารู้เรื่องเราถามปุ๋ยแค่คำถามเดียวว่า
“ทำไมไม่บอกเราแต่แรก”
และหลังจากวันนั้นเรากล้าพูดได้เต็มปากว่า
“เราทำทุกวิถึทางเพื่อให้ปุ๋ยเจ็บที่สุด”
“ไม่สนใจ นอกใจ โกหก “จนในที่สุด ปุ๋ยตัดสินใจ
”ฆ่าตัวตายด้วยการกินยา ”แต่เราไปเจอก่อนและเป็นคนล้วงคอปุ๋ยเอายาออกมาให้หมด
แล้วทำให้อาเจียน แล้วให้แม่ปุ๋ยพาไปโรงพยาบาล
จากวันนั้นปุ๋ยทรมานเพราะเรามาอีกเป็นปีๆ
จนสุดท้ายปุ๋ยถึงที่สุด ปุ๋ยก็ทำใจได้
(คนเราเมื่อเจ็บจนสุดแล้วก็จะทำใจได้เอง)
หลังจากวันที่ปุ๋ยเลิกกับเราแบบขาดสนิท
เรากับปุ๋ยไม่คุยกันเป็นเวลา1ปีเต็ม
เพราะเรามีแฟนใหม่ ส่วนปุ๋ยก็ใช้เวลาทำใจ
ในวันที่เราทะเลาะกับแฟนใหม่จนถึงขั้นเลิกกัน
เราร้องไห้เสียใจ ฟูมฟายและคนที่ทำให้เสียใจก็ไม่ไยดี
เราโทรไปหาปุ๋ยบอกให่ปุ๋ยอภัยในสิ่งที่เราเคยทำให้ปุ๋ยเสียใจ
ปุ๋ยบอกเราว่า....
”เราไม่เคยโกดหรือเกลียดพี่มัดเลยสักนิด เราให้อภัยพี่มัดได้ทุกอย่าง”
“และถึงเค้าจะไม่รักพี่มัด และถึงพี่มัดจะไม่มีใคร”
“เราก็จะยังรักพี่มัด และพี่มัดก็จะมีเราเสมอ”
ในวินาทีนั้นบอกได้คำเดียวว่า”รู้สึกผิดถึงที่สุด”
และเราก็รู้สึกได้เองว่า..
“เราจะไม่มีวันทำให้คนๆนี้ต้องเสียใจเพราะเราอีก”ฉะนั้นทางที่ดีที่สุดคือ...
“เรากับปุ๋ยตกลงเป็นพี่น้องตลอดไป”
เพราะการเป็นแฟนกัน มันอาจจะต้องทะเลาะกัน
นอกใจหรือไม่เข้าใจกันจนถึงจุดที่ต้องเลิกกัน
แต่การเป็นพี่น้องไม่มีวันเลิกกัน....
จากวันแรกที่เรากับปุ๋ยเจอกันจนถึงวันนี้ เป็นเวลากว่า8ปี
ห่างกันบ้างสนิทกันบ้างแต่ยังไงๆเราก็โตมาพร้อมๆกัน
วันนี้เราจะช่วยเหลือปุ๋ยทุกๆอย่างเท่าที่เราช่วยได้
ส่วนปุ๋ยไม่ว่าจะทำอะไรที่เป็นเรื่องใหญ่ๆก็จะโทรมาปรึกษาเราก่อนเสมอ
ตอนนี้ปุ๋ยต้องรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่าง
ทั้งชีวิตตัวเอง และน้องสาวรวมถึงทรัพย์มรดกที่แสนจะวุ่นวาย
แต่เราก็พร้อมที่จะคอยช่วยเหลือและเป็นกำลังใจให้ปุ๋ยเสมอๆ
ปัจจุบันปุ๋ยมีแฟนที่ดี แต่ก็ยังมีคนคอยถามเสมอๆ
ว่าปัจจุบันนี้”เรากับปุ๋ยยังเป็นแฟนกันอยู่อีกเหรอ?”555+ก็เพราะชอบถามกันแบบนี้แหละ
ทำให้เรากับปุ๋ยต้องแอบเจอกันลับหลังแฟนปุ๋ยทุกที
ฝากถึงคนที่ไม่ได้มาอ่าน...
“ขอบคุนมากนะที่เคยรักเรา และทำเพื่อเรามากมาย
เราไม่มีอะไรจะพูดหรอก นอกจากคำสัญญาว่า
เราจะดีกับปุ๋ยตลอดไป”PS.
-ตอนนี้ถ้ามีใครไปถามปุ๋ยว่าเคยคบกับมัดหรือป่าว?
-มันจะตอบว่า”ไม่เคยคบกัน”555+
-แฟนคนต่อไป หน้าต่อไปแล้วกัน
-จะไปซื้อทัดดาวบุษยามาอ่านแล้วหล่ะ
-เจ้าฮ่ะๆ